Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΠΡΟΛΗΨΗ

"Δεν μπορείς να γλιτώσεις. Μπορείς όμως να το προλάβεις."


ΤΡΟΠΟΙ  ΠΡΟΛΗΨΗΣ:
Εφόσον δεν υπάρχει θεραπεία, καλό θα είναι να δωθεί προσοχή στους τρόπους πρόληψης της νόσου. Είναι σημαντικό να τονιστεί, πως όσα πράγματα αναφέρονται παρακάτω θα πρέπει να έχουν ήδη αρχίσει από την ηλικία των 50 και άνω, ενώ καλό θα ήταν να έχουν γίνει κομμάτι της ζωής μας από νεαρή ηλικία. Άλλωστε, είναι δύσκολο να υιοθετήσουμε νέες συνήεθεις όσο μεγαλώνουμε,γι αυτό καλύτερο είναι να αρχίσουμε να προσέχουμε όταν είμαστε ακόμα νέοι.

α) νοητική ενδυνάμωση: κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μέσω των βιβλίων, σταυρόλεξων, sudocu, επιτραπέζιων παιγνιδιών με ερωτήσεις, παρακολούθηση μαθημάτων στο ανοιχτό πανεπιστήμιο κτλ. Οτιδήποτε θέτει το μυαλό μας σε λειτουργία. Οτιδήποτε μας κάνει να σκεφτόμαστε.


 β) Φυσική άσκηση: τρέξιμο, γυμναστήριο, γιόγκα, πιλάτες, αθλήματα, περπάτημα, κολύμβηση, χορός, σουηδική γυμναστική κτλ. Οτιδήποτε εξασκεί το σώμα μας. Η γυμναστική είναι υγεία. Μπορούμε να επιλέξουμε οποιοδήποτε είδος γυμναστικής μας ευχαριστεί.
Σημαντικό να τονιστεί ότι η άσκηση θα πρέπει να γίνεται 3 φορές την εβδομάδα τουλάχιστον και για μισή ώρα (30') οπωσδήποτε.









γ) Κοινωνικές επαφές: η κοινωνικότητα βοηθάει στην
πρόληψη της άνοιας. Όσο περισσότερο μόνος του μένει κάποιος, τόσο αυξάνει τις πιθανότητες να πάθει κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι μια από τις αιτίες που δημιουργεί άνοια.
Έτσι: βόλτα με φίλους, σινεμά με παρέα, μάζεμα στο σπίτι με φίλους, πάρτυ, δεξιώσεις, συγκεντρώσεις, εθελοντισμός κτλ.


δ) Όχι στο αλκοόλ: 1 ποτήρι κόκκινο κρασί ημερησίως για τις γυναίκες και 2 για τους άντρες αποτελούν μια φυσιολογική δόση και δεν επηρεάζουν την υγεία του ατόμου (εκτός και αν υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές από το γιατρό να μην πίνετε καθόλου αλκοόλ). Ωστόσο, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ έχει διαπιστωθεί ότι οδηγεί σε άνοια.

ε) Όχι στο κάπνισμα

στ) Ρύθμιση υποθυρεοειδούς, διαβήτη, χοληστερόλης, παχυσαρκίας, υπέρτασης: όλοι τα προαναφερθέντα έχουν διαπιστωθεί ότι μπορεί να ευθύνονται για τη δημιουργία άνοιας, αν δεν είναι ρυθμισμένα. Για να εξετάσουμε αν πάσχουμε από κάτι προβαίνουμε σε αιματολογικές εξετάσεις (όχι γενική αίματος, ειδικές αιματολογικές εξετάσεις που να μετράνε τα παραπάνω). Αν διαπιστώσουμε από τα αποτέλεσματα ότι κάποια τιμή δεν είναι φυσιολογική, θα πρέπει να ενημερώσουμε το γιατρό μας για να μας χορηγήσει την κατάλληλη συνταγή.


ζ) Ισορροπημένη διατροφή: έχει διαπιστωθεί ότι η μεσογειακή διατροφή βοηθάει τον οργανισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα και θεωρείται η καταλληλότερη διατροφή για την πρόληψη της άνοιας. Η μεσογειακή διατροφή περιλαμβάνει: πολλά φρούτα, λαχανικά, λάδι, ψάρια, όχι πολύ κόκκινο κρέας.



ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!
Η ιατρική είναι πιθανότητες. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος που δεν κάνει τίποτα από τα παραπάνω να μην πάθει άνοια ποτέ του ή κάποιος που ζει υγιεινά να νοσήσει. Ωστόσο, όσο περισσότερο προσέχουμε την υγεία μας, τόσο ελαττώνουμε τις πιθανότητες να πάθουμε άνοια.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ για τη νόσο Alzheimer

1. Tι είναι η νόσος Alzheimer;
Η νόσος Alzheimer είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος.

2. Η νόσος Alzheimer και η άνοια είναι το ίδιο πράγμα;
Η νόσος Alzheimer είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας. Ευθύνεται για πάνω από το 60% των ανοιών. Υπάρχουν και άλλα είδη άνοιας (π.χ. μετωποκροταφικές άνοιες, άνοια από σωμάτια Lewy, παρκινσιστική άνοια, αγγειακές άνοιες κτλ.).

3. Υπάρχει θεραπεία για τη νόσο Alzheimer;
Όχι. Θεραπεία δεν υπάρχει. Όποιος θα διαγνωστεί ότι πάσχει από τη νόσο δεν μπορεί να θεραπευτεί. Υπάρχουν όμως μέθοδοι, φαρμακευτικές και μη, που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.

4. Ποιοι άνθρωποι είναι πιθανότερο να πάθουν Alzheimer;
Επιστημονικώς δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων που παθαίνουν. Ωστόσο, γνωριζούμε τα εξής:
α) άνοια και Alzheimer παθαίνουν οι άνθρωποι της ηλικίας των 60-65 ετών και άνω. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες περιπτώσεις όπου μιλάμε για πρώιμη εμφάνιση της ασθένειας και μπορεί να εντοπισθεί σε άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω.
β) ο μη υγιής τρόπος ζωής αυξάνει τις πιθανότητες να νοσήσει κάποιος.
γ) μελέτες έχουν δείξει ότι συνήθως άτομα με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο δε νοσούν από άνοια τόσο συχνά.

5. Η νόσος Alzheimer είναι μεταδοτική;
Όχι.

6. Η νόσος Alzheimer είναι κληρονομική;
Έρευνες έχουν δείξει πως η νόσος εμφανίζεται σποραδικά. Αυτό σημαίνει πως σε ένα μεγάλο ποσοστό όχι δεν είναι κληρονομική ασθένεια. Συνήθως, όταν το άτομο παρουσιάσει Alzheimer σε πρώιμη ηλικία (γύρω στα 50-55 του χρόνια) θα ήταν καλό τα παιδιά του να έκαναν κάποιες εξετάσεις διότι ίσως να υπάρχει κληρονομικότητα. Γενικά, η νόσος δεν παρουσιάζει κληρονομικότητα.

7. Πότε πρέπει να πάω στο γιατρό; Ποια σημάδια είναι αυτά που θα με καθοδηγήσουν ότι κάτι δεν πάει καλά και πως πρέπει να επισκεφθώ κάποιον ειδικό;
Είναι φυσιολογικό όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει να ξεχνάει περισσότερο σε σχέση με τους μικρότερους. Το "σημείο-κλειδί" (αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι) που μπορεί να μας βάλει σε υποψίες ότι η κατάστασή μας παρεκκλίνει του φυσιολογικού είναι όταν η καθημερινότητά μας γίνεται δύσκολη και κουραστική. Όταν δηλαδή δραστηριότητες που πριν τις κάναμε εύκολα, γρήγορα, με ευχαρίστηση, τώρα ξαφνικά αρχίζουν να μας δυσκολεύουν, να μας κουράζουν ή τείνουμε να τις αποφεύγουμε. (π.χ. το μαγείρεμα, η πληρωμή λογαριασμών, τα ψώνια, η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς κτλ.).

Παράδειγμα: Πιθανόν να είναι ένδειξη μη φυσιολογικής συμπεριφοράς όταν τον τελευταίο καιρό πηγαίνω στο σούπερ-μάρκετ και ξεχνάω να αγοράσω κάτι ή το έχω πληρώσει και ξεχνάω να το πάρω.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
1) το να συμβεί κάτι τέτοιο μία-δύο φορές ΔΕΝ πρέπει να μας πανικοβάλλει. Αν συμβαίνει όμως αρκετά συχνά τότε ίσως είναι ένδειξη.
2) πιθανόν το άτομο να είναι πολύ κουρασμένο, απορροφημένο από άλλα πράγματα, πολύ αγχωμένο και γι αυτό να ξεχνάει. Κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό. Όμως, αν συμβαίνουν αυτά τα περιστατικά συχνά και το άτομο δυσκολεύεται στην καθημερινότητά του, θα πρέπει να επισκεφθεί κάποιον ειδικό.

ΣΗΜΑΔΙΑ:
α) η δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες
β) να ξεχνάει πράγματα που έχουν ειπωθεί αρκετές φορές
γ) να δείχνει αφηρημένος
δ) να επαναλαμβάνει τις ίδιες ιστορίες
ε) να ρωτάει για πράγματα που έχει ξαναρωτήσει
στ) ξαφνικά να έχει γίνει επιθετικός, ή κλειστός στον εαυτό του, ή απόμακρος, ή απότομος
ζ) να μην έχει όρεξη να φάει ή να τρώει ανεξέλεγκτα
η) να δυσκολεύεται στην καθημερινή επικοινωνία. (π.χ. να μη θυμάται το τηλέφωνο κάποιου που το χρησιμοποεί συχνά και να μην μπορεί να του τηλεφωνήσει)
θ) να δυσκολεύεται στη χρήση των λέξεων (ο λόγος του να παρουσιάζει κάποια δυσκολία σε σχέση με πριν,να μην εκφράζεται τόσο καλά, να μη βρίσκει τη λέξη που θέλει όταν μιλάει)
ι) να χάνεται σε μέρη που είναι οικεία. Να έχει χαθεί δηλαδή ο προσανατολισμός του και να δυσκολεύεται να θυμηθεί το δρόμο για να γυρίσει στο σπίτι ή να ρωτάει για να τον βρει ή να μπερδεύεται στους δρόμους.

οτιδήποτε ξεχνάει το άτομο και του προκαλεί εμπόδια στην καθημερινότητά του, ενώ πριν δεν είχε τέτοια προβλήματα είναι ένδειξη ότι πρέπει να επισκεφθεί έναν ειδικό.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!!
Δε σημαίνει ότι ένα άτομο έχει Alzheimer αν παρουσιάζει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Είναι όμως σίγουρο ότι τα παραπάνω είναι δείγματα μη φυσιολογικής συμπεριφοράς που θα πρέπει οπωσδήποτε να αξιολογήσει ένας ειδικός.

Δε σημαίνει ότι στο άτομο θα εμφανιστούν ΌΛΑ τα παραπάνω. Μπορεί να έχει ένα εκ των ανωτέρω, ή δύο χαρακτηριστικά. Για αυτό και ο ειδικός είναι ο μόνος κατάλληλος να κρίνει τη σπουδαιότητα της κατάστασης.

8. Ποιοι είναι οι ειδικοί;
Νευρολόγοι, ψυχίατροι, νευροεπιστήμονες, ειδικοί ψυχολόγοι.

9. Αν το άτομο δυσκολεύεται μόνο στα ψώνια του,αλλά σε καμία άλλη καθημερινή δραστηριότητα. Είναι ανησυχητικό;
Το άτομο που έχει Alzheimer δεν παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα μαζί. Μπορεί να δυσκολεύεται μόνο στα ψώνια ή μόνο στο μαγείρεμα λόγου χάρη. Δε σημαίνει ότι ξαφνικά θα αρχίσει να δυσκολεύεται σε όλες τις δραστηριότητες. Οπότε αν παρατηρήσουμε ότι το άτομο παρουσιάζει δυσκολίες σε έναν τομέα που μέχρι πριν τον εκπλήρωνε κανονικά, τότε θα πρέπει να πάμε σε κάποιον ειδικό.